Estoński CIT został wprowadzony stosunkowo niedawno, jednak cieszy się ogromnym zainteresowaniem podmiotów, które mogą z niego skorzystać. Pozwala bowiem na odprowadzenie podatku dochodowego dopiero w momencie wypłaty dywidendy. Czym dokładnie jest estoński CIT, na czym polega, kto może z niego skorzystać?
Czym jest estoński CIT?
Estoński CIT jest dość świeżym rodzajem opodatkowania przedsiębiorców, ponieważ wprowadzony został dopiero w 2021 roku. Adresowany jest jednak wyłącznie do części firm, o czym szerzej za chwilę. Estońskie zasady opodatkowania mają na celu zmniejszenia obciążenia przede wszystkim małych i nowych firm, które stosując estoński CIT, nie muszą co miesiąc odprowadzać zaliczek na CIT, a podatek płacą, dopiero gdy wykażą zyski i będą chciały je wypłacić udziałowcom.
W przypadku zastosowania estońskiego CIT podatek od osób prawnych (spółek) nie jest płacony do czasu, do kiedy spółka nie wypłaca zysków, a więc np. przeznacza je na dalsze inwestycje w Polsce. Jest to jednocześnie kryterium, które kwalifikuje podmiot do skorzystania z estońskiego CIT.
Dla kogo jest estoński CIT?
Z estońskiego CIT skorzystać mogą przedsiębiorstwa działające w formie spółki akcyjnej, spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółki komandytowe, spółki komandytowo-akcyjne i proste spółki akcyjne. Te ostatnie są nowym rodzajem działalności w Polsce i nie są jeszcze dobrze znane szerszej grupie przedsiębiorców.
Nie każda z wymienionych spółek może jednak skorzystać z estońskiego CIT, co wynika z faktu, że ta forma opodatkowania adresowana jest do przedsiębiorców wyłącznie, jeśli ich przychody z tytułu wierzytelności, odsetek, pożyczek, opłat leasingowych, poręczeń, gwarancji, praw autorskich, praw własności przemysłowej, ze zbycia instrumentów finansowych oraz z transakcji z podmiotami powiązanymi nie przekraczają 50% wszystkich przychodów spółki.
Ponadto, aby móc skorzystać z estońskiego CIT, spółka musi zatrudniać minimum trzech pracowników na podstawie umowy o pracę. Udziałowcami spółki mogą być wyłącznie osoby fizyczne, a spółka nie posiada udziałów lub akcji w kapitale innej spółki.
W celu skorzystania z estońskiego CIT należy złożyć w urzędzie skarbowym stosowne zawiadomienie o wyborze opodatkowania ryczałtem nie później, niż do końca pierwszego miesiąca pierwszego roku podatkowego, w którym ma być opodatkowana ryczałtem.
Kto nie może skorzystać z estońskiego CIT?
Z estońskiego CIT nie mogą skorzystać instytucje finansowe, a więc np. banki i Spółdzielcze Kasy Oszczędnościowo-Rozliczeniowe, ani firmy pożyczkowe. Estoński CIT nie jest przeznaczony także dla podatników, którzy prowadzą działalność w specjalnych strefach ekonomicznych.
Z nowej formy opodatkowania nie skorzystają także firmy postawione w stan upadłości lub likwidacji oraz podatnicy utworzeni w wyniku połączenia, podziału lub podzieleni przez wydzielenie.
Estoński CIT – zmiany w 2022 roku
Zapisy o estońskim CIT pojawiały się na początku 2021 roku i od razu wywołały sporo kontrowersji, ponieważ w początkowej formie ryczałt ten przeznaczony był wyłącznie dla podatników, których roczne dochody nie przekraczały 100 mln zł. Nie był także przewidziany dla spółek komandytowych ani komandytowo-akcyjnych.
Ministerstwo Finansów uznało jednak, że estońskim CIT od 2022 roku będą objęte jednak także te rodzaje spółek. Zniesiony został także limit przychodów, co powoduje, że na estoński CIT mogą przejść także duże podmioty, których dochody przekraczają początkowe kryterium.
Ile wynosi estoński CIT?
Wysokość estońskiego CIT jest zależna od wieku i wielkości spółki. W przypadku małych podatników oraz firm dopiero rozpoczynających działalność na tych zasadach estoński CIT wynosi 10 procent podstawy opodatkowania. Pozostałe firmy będą musiały zapłacić 20 proc.
Podstawą opodatkowania, zgodnie z informacjami przekazywanymi przez Ministerstwo Finansów, jest:
- suma dochodu z tytułu podzielonego zysku i dochodu z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat – ustalona w miesiącu, w którym podjęto uchwałę o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto
- suma dochodu z tytułu ukrytych zysków i dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą – ustalona w miesiącu, w którym wykonano świadczenie lub dokonano wypłaty lub wydatku
- dochód z tytułu zmiany wartości składników majątku – osiągnięty w miesiącu, w którym nastąpiło łączenie, podział, przekształcenie podmiotów lub wniesienie wkładu niepieniężnego
- dochód z tytułu zysku netto – osiągnięty w roku podatkowym, w którym zakończono opodatkowanie ryczałtem.
